نقی عباس پسر دکتر حسن عباس است و حسن عباس یکی از بهترین پژوهشگران هند و از دوستان مخلص و بی ریای زبان فارسی در هند است که دکتری اش را از دانشگاه تهران گرفت و این روزها در دانشگاه هندوی بنارس استاد زبان فارسی ست و نقی عباس حالا مدتی ست که لیسانس زبان فارسی را در دانشگاه اسلامی علیگره هند تمام کرده و برای دوره فوق لیسانس به دهلی آمده و پای ثابت انجمن ادبی بیدل است و مدتی کمتر از یک سال است که دل به سرودن داده و استعدادی شگفت و کوششی وصف ناپذیر یار او در این مسیر پر پیچ و خم بوده است.  نام وبلاگ او "معبد عام" است که یادآور این بیت حزین لاهیجی شاعر بزرگ ایرانی در قرن دوازدهم مدفون در شهر بنارس هند است که گفت:

از بنارس نروم معبد عام است اینجا

هر برهمن پسر لچمن و رام است اینجا

این هم نشانی خانه مجازی اش در اینترنت:

http://naghiabbas.blogfa.com/

شعری از این شاعر را با هم نجوا می کنیم .

غزل دوازدہ بیتی برای دوازدهمین امام حضرت امام مهدی علیه السلام


ناله ھا رفت و شد فغان باقی

شعر گفتیم و داستان باقی

چلچراغِ ھمیشهٔ طاھا

ھست نام تو در جھان باقی

صبح و ظھر و شبم پُر از نور است

در دلم ھست تا اذان باقی

پی فرش رھت زمین آغوش

وز پی سایه آسمان باقی

تا به کی دیدہ بسته ای، ای جان

تا به کی پردہ در میان باقی

تا به کی مژدۀ وصال ای دوست

تا به کی رنج عاشقان باقی

تا به کی جان رفتگان دلتنگ

تا به کی عمر رایگان باقی

تا به کی انتظار مان ای گل

تا به کی امتحان مان باقی

وارثِ نور لایزال تویی

از تو نام پیمبران باقی

زندہ باد ای محمّدِ (ص)آخر

از تو تنظیم ھر زمان باقی

تا امام زمان طلوع کند

ھست تا ھر زمان، زمان باقی

عشقِ مهدی مرا بسوز آنقدر

که نماند زمن نشان باقی